Informacje >> Baza wiedzy >> Wszystko o czyszczeniu >> 6 Metod czyszczenia >> Dogłębne (2) >> Ekstrakcja

Czyszczenie ekstrakcyjne
wykładziny, dywany, tapicerki, tkaniny

Czynności do wykonania:

1. Odkurzyć dokładnie wykładzinę
2. Usunąć lokalne plamy tłuste, gumę do żucia itp.
3. Spryskać wykładzinę presprayem
4. Odczekać kilka minut
5. Wetrzeć prespray maszynowo lub ręcznie
6. Płukać ekstrakcyjnie
7. Zaczesać wykładzinę w jednym kierunku
8. Zadbać o warunki do schnięcia

Czyszczenie ekstrakcyjne polega na natrysku detergentu na czyszczoną powierzchnię, a następnie odessanie go wraz z brudem. Można taką metoda czyścić wykładziny dywanowe, dywany, tapicerki, a nawet innego rodzaju dekoracyjne materiały tekstylne, takie jak kotary.

Czyszczenie przeprowadza się maszyną ekstrakcyjną (natryskowo-ssącą), zwaną popularnie ekstraktorem. W zależności od czyszczonej powierzchni stosuje się inne ssawki (końcówki).

• Do wykładzin i dywanów stosuje się ręczne ssawy o szerokości dochodzącej do 30 cm, lub specjalne głowice czyszczące wyposażone w wirującą szczotkę.
• Do tapicerek stosuje się mniejszą ssawkę, która jednocześnie ma mniejszy wydatek detergentu.
• Do zasłon potrzebna jest specjalistyczna ssawa, której szczelina ssąca zamknięta jest perforowana blachą, aby nie następowało zasysanie tkaniny.

Ekstraktory występują w bardzo wielu rozmiarach i typach. Można je podzielić na przenośne, zasilane elektrycznie, oraz stacjonarne, które są zasilane własnym silnikiem spalinowym. (więcej na temat ekstraktorów).

Niezależnie od rodzaju i rozmiaru ekstraktora, oraz od czyszczonej powierzchni, obowiązują zawsze te same ogólne zasady czyszczenia, opisane w innym miejscu tego serwisu internetowego (więcej o ogólnych zasadach czyszczenia).

Należy zatem najpierw rozpuścić brud, zanim zostanie on wypłukany. W czyszczeniu ekstrakcyjnym pomiędzy natryskiem, a odsysaniem detergentu mijają pojedyncze sekundy, lub nawet ułamki sekund. Detergenty używane w maszynach ekstrakcyjnych są raczej dość delikatne. W związku z tym, ze względu na krótki czas działania i delikatny charakter detergentów nie można liczyć, że rozpuścimy skutecznie silne zabrudzenia.

Dlatego czyszczenie ekstrakcyjne składa się z dwóch faz:

1. rozpuszczenie brudu przy użyciu tzw. presprayu (lista prespray'ów)
2. wypłukanie ekstrakcyjne rozpuszczonego brudu (lista detergentów)

Prespray natryskuje się przy pomocy spryskiwacza ogrodowego, lub przy użyciu specjalnego spryskiwacza przepływowego, lub elektrycznego. W przypadku wykładzin nakłada się orientacyjnie jeden litr roztworu roboczego na około 10m2. Oczywiście tę ilość trzeba zwiększyć w przypadku wykładzin o ciężkim runie, lub bardzo silnie zabrudzonych.

Wykorzystywanie presprayu zmniejsza też ilość wody, która trafia na wykładzinę, ponieważ po wstępnym rozpuszczeniu brudu wystarczy zwykle jednokrotne płukanie.

W przypadku silnych zabrudzeń samo natryśniecie presprayu nie wystarcza do rozpuszczenia brudu i trzeba wtedy wetrzeć prespray maszynowo, lub ręcznie. Do wcierania presprayu można używać maszyny jednotarczowej z miękką szczotka do dywanówki, lub najlepiej maszyny z walcowymi szczotkami. Maszyna jednotarczowa nie jest wskazana w przypadku płytek dywanowych, oraz delikatnych wykładzin tkanych lub o ciętym runie.

W zależności od rodzaju włókna i stopnia zabrudzenia należy dobrać odpowiedni prespray, oraz środek do ekstrakcji.

Ogólna reguła jest taka, że im wyższy odczyn pH, tym skuteczniejsze rozpuszczanie brudu. Jednakże należy pamiętać, że wełna jest wrażliwa na środki zasadowe (alkaliczne), a wykładziny impregnowane ze względu na ryzyko uszkodzenia impregnatu, nie powinny być czyszczone środkami o pH>9,5 (patrz tabela).

Jeśli wykładzina jest jednak silnie zabrudzona, to czasami nie ma wyjścia i należy zastosować środek silniej zasadowy, ale należy wtedy pamiętać o zneutralizowaniu kwaśnym środkiem w czasie płukania ekstrakcyjnego B109 Fibre & Fabric Rinse.

Przy doborze presprayu należy również pamiętać o ryzyku destabilizacji koloru wykładziny. W celu upewnienia się, ze można bezpiecznie czyścić danym środkiem, należy wykonać tzw. niebieski test stabilności kolorów.

Test niebieski. Przygotować roztwór roboczy testowanego środka zasadowego. Spryskać wykładzinę punktowo w mało widocznym miejscu. Odczekać trzy minuty. Przycisnąć pięścią do wykładziny kawałek białego ręczniczka, lub chusteczki i przytrzymać przez 30 sekund. Jeśli na chusteczce pojawił się kolor wykładziny, to możemy mieć problem ze stabilnością koloru i należy wtedy wykonać jeszcze test czerwony (patrz niżej). Jeśli na chusteczce widzimy jedynie barwę roztworu oraz brudu, to znaczy, że kolor jest stabilny.

Test czerwony. Miejsce w którym był wykonany test niebieski spryskać roztworem roboczym środka kwaśnego B109. Odczekać trzy minuty. Przycisnąć do testowego miejsca czystą chusteczkę i odczekać 30 sekund. Jeśli transfer koloru ustał, to znaczy, że będziemy po czyszczeniu w stanie ustabilizować kolory wykładziny i możemy czyścić ostrożnie wykładzinę środkiem użytym w teście niebieskim, pomimo chwilowej destabilizacji koloru. Jeśli nie udało się ustabilizować koloru, to definitywnie musimy zrezygnować z użycia tego środka.

Typowe zestawienie środków przedstawione jest w tabeli poniższej: